Belki de...

Neden ki?

Kalbim hiç bir zaman bu kadar hızlı çarpmamıştı.Yaklaşık dört saat oldu hala aynı hızda.Yıllar sonra onu gördüğümde böyle  hissedeceğim aklımın ucundan geçmezdi.Arada rüyalarıma girerdi o kadar.Hadi geçmişte bir şey vardı desem o da yoktu.Şimdi neden onu görünce böyle oldum.Yıllar sonra(üç yıl olmuştur) karşılaştığımızda neden bu duruma düştük.Şimdi ben neden dokuz yıllık arkadaşımla üç yıldır konuşmadığımı mı sorgulayayım yoksa onu gördüğümde kalbimin atışını tüm bedenimde hissedip başımı yanımdaki arkadaşımın omzuna gömüp kendimi saklamaya çalışmamı mı?
  saklanamadığımı biliyorum gördü beni hatta gülümsedi bile.İki dakika ben o omuzda kaldım cesaretimi toplayıp eski arkadaşıma merhaba diyecektim.Gördüğümde kalbimin göğsümü delercesine attırdığı arkadaşıma.Ama kafamı kaldırdığımda o yoktu.Onu bir kez daha kaybetmiştim.

Çevremde o kadar sahte insan var ki.
Geçen konuşuyorduk bak ne kadar iyi arkadaş olmuşlar iyi bari diye ikisi için seviniyorduk,şimdi resmen düşmanlar.Gerçek iki dost düşman olabilir mi ya.Biri diğerine öyle bir şey yaptı ki resmen onun çevresindeki herkesi çekti aldı yanına.O diğeri şu an sadece benimle konuşuyor.Birinin ne olduğunu da en iyi ben anlıyorum.Şimdi buradan kalkıp biri ve diğerinin yanına gidiyorum.İstemeye istemeye...